Denk ná voor je squat!

Squatten met een opgetuigde barbell op je nek; zeker niet altijd verstandig en al helemaal niet nodig. Hoe dat precies zit? We leggen het je hier uit.

Je wervelkolom bestaat uit  – van boven naar onder – zeven halswervels, twaalf borstwervels en vijf lendenwervels.

Menselijke wervelkolom: zeven nekwervels, twaalf borstwervels, vijf lendenwervels

Wervelkolom
De lendenwervels zijn het grootst en breedst. De borstwervels zijn wat minder breed en worden kleiner naarmate ze hoger zitten. De nekwervels zijn wéér een slagje kleiner. De wervels dragen dan ook – van onder naar boven – steeds minder massa. Tegelijkertijd zijn ze wél in toenemende mate beweeglijker. Al met al een degelijke constructie: de brede, stevige basis tegenover de soepele, lichtere en smallere wervels zorgen ervoor dat je met minimale inspanning kan lopen, zitten en staan.

Squat
Een barbell op je nek – met gewichten bedoeld om (met name) je been- en bilspieren uit te dagen –  tornt in zekere zin aan deze natuurlijke constructie. Dusdanig dat ook de kleine spieren rondom je wervels aan de slag moeten. Daarnaast worden ook de schijven tussen je wervels belast; die daadwerkelijk kunnen slijten en bij aantasting tot hernia’s kunnen leiden. Bedenk daarbij dat de rug van een mens zelden symmetrisch is, waardoor de ene kant ook nog eens zwaarder wordt belast dan de andere kant.

Tot slot: we zeggen niet dat de squat nooit goed is, maar wél dat wanneer je persoonlijk aanleiding ziet om voorzichtig met je rug om te gaan, je de squat soms maar beter kunt laten voor wat het is. Bovendien, de spieren in je rug zullen maar tot een bepaald punt sterker kunnen worden bij de (traditionele) squat. De potentie in je benen en billen is vaak vele malen groter – wat de squat ook niet de meest effectieve oefening maakt voor deze spiergroepen.

Meer weten? In het boek De Kracht van Slim Trainen vertelt Joeri Zwart je meer over veilig en slim trainen.